ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΜΑΓΙΚΟΥΣ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

Η κρίση έγινε αφορμή να κοιταχτεί δειλά η Ελληνική κοινωνία στον καθρέφτη. Φαίνεται όμως πως αυτό που αντίκρυσε, ήταν τόσο αποκρουστικό που την έκανε να στρέψει το βλέμμα αλλού με αποτροπιασμό. Πήγε στους καλύτερους γιατρούς που διαθέτει η Ευρώπη, αλλά αυτοί πρότειναν θεραπεία σοκ που δεν άρεσε και πολύ. Στην αρχή την ακολούθησε απρόθυμα, με γκρίνια και δυσθυμία αρνούμενη να εφαρμόσει όλη την θεραπευτική αγωγή. Στο τέλος εγκατέλειψε κάθε συζήτηση για θεραπεία την οποία θεώρησε αποτυχημένη όπως και αυτούς που την εισηγήθηκαν...
 Έκτοτε, αναζητά τον μαγικό καθρέφτη που θα την εμφανίσει όμορφη χωρίς να χρειαστεί καμία αλλαγή. Της έφταιγε δηλαδή ο καθρέφτης και όχι το πρόσωπο. Το εγχώριο πολιτικό παζάρι είναι γεμάτο από πολιτικούς, οι οποίοι υπόσχονται πως οι ίδιοι έχουν στην πραμάτεια τους τον μαγικό καθρέφτη που θα αποκαταστήσει την αρμονία και την τάξη. Αρκεί να διώξουμε τον Γ. Παπανδρέου και να φέρουμε αυτούς στην εξουσία...

Η αλήθεια είναι ότι αρνούμαστε συστηματικά και εκ προθέσεως να δούμε τις συλλογικές μας ευθύνες. Συντηρούμε τον μύθο του Νεοέλληνα για να καλύψουμε την ανυπαρξία μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Κατηγορούμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για να απαντήσουμε στην ανυποληψία στην οποία έχουμε περιπέσει. Στο εσωτερικό η εύκολη λύση είναι να κρεμάσουμε τους πολιτικούς. Μέσα από μια σωτηριολογική, ορθόδοξη προσέγγιση νομίζουμε ότι αυτοί μπορούν να φορτωθούν τις αμαρτίες μας και να ξελασπώσουμε. Βεβαίως οι πολιτικοί και τα κόμματα της μεταπολίτευσης έχουν μεγάλο, το μεγαλύτερο ίσως μερίδιο ευθύνης. Αλλά δεν είναι ξεκομμένοι από την κοινωνία. Και η παθογένεια της Ελληνικής κοινωνίας είναι προφανής. Χωρισμένοι σε ομάδες συμφερόντων με υποκρισία και ιδιοτέλεια και από φόβο για την απώλεια των κεκτημένων μας, μεταθέτουμε την ευθύνη στον διπλανό μας και ζητούμε να αρχίσει η επανάσταση από αλλού και χωρίς εμάς αλλά προς όφελός μας. Όλοι ξέρουμε ότι απαιτείται η ανατροπή του πελατειακού πολιτικού συστήματος που κυριάρχησε από την μεταπολίτευση ως σήμερα. Όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τον ιδιότυπο ελληνικό κρατισμό. Τις μαιμού συντάξεις και τις συντάξεις στα πενήντα. Όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να πληρώνονται οι φόροι  αλλά όταν μπορούμε αποφεύγουμε τον ΦΠΑ.

Όλοι ξέρουμε ότι οι μικρές επιχειρήσεις εξακολουθούν να υπάρχουν όχι επειδή είναι ανταγωνιστικές αλλά χάρη στην μαύρη εργασία και στην μη πληρωμής των εισφορών. Ότι στο δημόσιο υπάρχει εκτεταμένη διαφθορά. Ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοι λόγω ρουσφετιού και ότι πρέπει να μειωθεί ο αριθμός τους. Ότι είναι παράλογο να κλείνει η εφορία σε εργάσιμες ώρες για να κάνουν γενική συνέλευση οι υπάλληλοι. Ότι οι εργολάβοι στην Ελλάδα είναι και εκδότες για να πιέζουν τις κυβερνήσεις και να παίρνουν τις δουλειές. Όλοι ξέρουμε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι ξεχειλωμένο, αλλά οι εκπαιδευτικοί δεν μιλούν για τις καταλήψεις ούτε δέχονται αναπλήρωση των ωρών διδασκαλίας που χάθηκαν, γιατί λέει, σέβονται την αυτονομία του μαθητικού κινήματος. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Ας κοιταχτούμε λοιπόν στον καθρέφτη και ας παραδεχτούμε την αλήθεια. Αλλά όχι μόνο στις ιδιωτικές μας συζητήσεις. Δημόσια. Και ας κάνουμε αμέσως πράξη αυτά που επιτάσσει η αλήθεια. Τα προφανή και αυτονόητα. Και δίπλα σε αυτά να εκμεταλλευτούμε τα θετικά της νέας συμφωνίας για το κούρεμα του χρέους και να οικοδομήσουμε σε νέες βάσεις την Ελλάδα, ώστε να την καταστήσουμε αυτάρκη, χωρίς εξαρτήσεις και επιταγές τρίτων, όπως είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ανακοίνωσή του, μετά την εκδίωξή το από την παρέλαση της Θεσσαλονίκης. Και κυρίως ας απομονώσουμε όσους λαικιστές πολιτικούς διατείνονται ότι κατέχουν μαγικούς καθρέφτες. Δεν λένε την αλήθεια.