«Με τις πολιτικές που
εφαρμόζει, για το συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής είναι ανεπιθύμητος.
Άλλωστε, μόνος του επέλεξε αυτόν τον ρόλο», είπε ο «πράσινος» πρόεδρος του σωματείου, Γιώργος Αδαμίδης σε
χθεσινή συνέντευξη τύπου, στην οποία υποστήριξε ότι ο υπουργός.....
αφήνει τη ΔΕΗ βορά σε εγχώρια και ξένα ιδιωτικά συμφέροντα.
αφήνει τη ΔΕΗ βορά σε εγχώρια και ξένα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η κόντρα μεταξύ των
συνδικαλιστών του «Σπάρτακου» και του Γ.Παπακωνσταντίνου, που έχουν και
χαρακτηριστικά προσωπικής «βεντέτας», χρονολογείται από την αρχή της θητείας
της κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν ο Κοζανίτης πολιτικός ήταν υπουργός Οικονομίας
και Οικονομικών. Κηρύχτηκε για πρώτη φορά ανεπιθύμητος τον Σεπτέμβριο του 2010,
όταν οι συνδικαλιστές τον υποχρέωσαν να ματαιώσει προγραμματισμένη πολιτική ομιλία
του στην πόλη.
Το καλοκαίρι του 2011,
όταν μετά τον ανασχηματισμό ανέλαβε το καθ΄ ύλην αρμόδιο υπουργείο
Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο «Σπάρτακος» ήρε την «απαγόρευση» και του
απέστειλε ανοιχτή επιστολή, προσκαλώντας τον μάλιστα να παραστεί τον Σεπτέμβριο
σε ημερίδα που διοργάνωνε για τον λιγνίτη.
Ο κ.Παπακωνσταντίνου δεν
απάντησε ποτέ στην πρόσκληση. Βρέθηκε στην Κοζάνη την ημέρα της εκδήλωσης,
συναντήθηκε το πρωί με εκπροσώπους τοπικών φορέων, αλλά άφησε στα …κρύα του
λουτρού τους συνδικαλιστές που τον περίμεναν, προτιμώντας να συναντήσει την
ίδια ώρα τον Γ.Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη.
Πολλοί σχολίασαν ότι πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα αυτούς που ένα χρόνο πριν τον
είχαν κηρύξει ανεπιθύμητο.
Πριν από λίγες μέρες, με
αφορμή τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, ο «Σπάρτακος» επιτέθηκε προσωπικά
στον υπουργό ΠΕΚΑ. Σε ανακοίνωσή του τον κατηγόρησε ότι παραπλανά τους
καταναλωτές ανακοινώνοντας αυξήσεις κατά 9,2% μεσοσταθμικά, και αποκρύπτοντας
το πραγματικό ύψος τους, που φτάνει στο 12,2% με την αύξηση του τέλους ΑΠΕ που
επιβλήθηκε λίγες μέρες νωρίτερα.
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα ότι επέρχεται η καταστροφή και συνεχίζουμε απτόητοι τις συμπεριφορές που μας έφεραν ως εδώ. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που η ανταγωνιστικότητα και ο εξορθολογισμός είναι όροι απαραίτητοι για την οικονομική και κοινωνική επιβίωση του τόπου, από τη μια πλευρά το κράτος με τις άδικες κοινωνικά πολιτικές και από την άλλη οι κάθε λογής διαπλεκόμενοι θέλουν και επιχειρούν να διατηρήσουν την παλιά κατάσταση. Στερούν όμως έτσι, την δυνατότητα για προσαρμογή στα νέα δεδομένα και την έξοδο από την κρίση.Οι μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, τα κεκτημένα των συνδικαλιστών, η διαπλοκή των μεγάλων επιχειρηματιών με το κράτος, η διαφθορά σε όλα τα επίπεδα στερούν την δυνατότητα μας για πρόοδο. Πρόοδος που θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από την κοινωνικά δίκαιη πολιτική, την δημοκρατία και την ανάληψη της ευθύνης τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.Απαιτείται ένα νέο ήθος το οποίο θα αποτελέσει και το σημείο ενότητας του λαού μας που δυστυχώς σήμερα νιώθει μπερδεμένος, προδομένος και ανήμπορος να αντιδράσει. Έτσι, το ερώτημα ποιος φταίει μάλλον δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο σε διαμάχες χωρίς δημιουργικό περιεχόμενο. Το ερώτημα όμως τι φταίει μπορεί να μας οδηγήσει σε γόνιμη και δημιουργική συζήτηση και παράλληλα σε δράση και επιθυμία για αλλαγή. Αλλαγή που πρέπει να πραγματοποιήσουμε σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα με την ανάλυσή σου. Το πρόβλημα όμως είναι ότι στην πραγματικότητα η άποψη που εκφέρεις δεν εκπροσωπείται πολιτικά, δεν έχει δηλαδή φωνή στον δημόσιο λόγο, απλώς περιορίζεται σε ιδιωτικές συζητήσεις. Ίσως αυτό να είναι και το ζητούμενο της εποχής. Μία νέα έκφραση, ένας νέος δημόσιος λόγος.
ΑπάντησηΔιαγραφή