Ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος απάντησε ότι το συγκεκριμένο ερώτημα τρομάζει, όμως οι Έλληνες ανέκαθεν έλκονταν από τη “γοητεία του βυθού”....
, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Όντας μια μονοθεματική κοινωνία, η ελληνική, αφού επί χρόνια επαναπαύτηκε σε μια κατάσταση στην οποία και η ίδια συνομολόγησε, με κύρια χαρακτηριστικά τη στενή σχέση με το δημόσιο τομέα και την απουσία οποιουδήποτε διαλόγου για το τι σημαίνει η Ευρώπη για τη χώρα, “βυθίστηκε” τα τελευταία δύο χρόνια σε μια ατέρμονη συζήτηση για τα αίτια της κρίσης, χωρίς όμως και πάλι να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει κατάματα τον εαυτό της και τους πραγματικούς λόγους που την οδήγησαν ως εδώ. “Εδώ και χρόνια”, σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοδωρόπουλος, “αναρωτιόμαστε σε τι μας χρησιμεύει η Ευρώπη. Εγώ όμως αντιστρέφω το ερώτημα: σε τι χρησιμεύουμε εμείς στην Ευρώπη;” Κανείς ποτέ δεν έθεσε τους λόγους για τους οποίους μπήκε η Ελλάδα στην Ευρώπη – ούτε καν στην αρχική φάση της ένταξής της – ούτε και ποτέ αναρωτηθήκαμε γιατί μας δόθηκαν όλα αυτά τα χρήματα που τόσο άτσαλα κατασπαταλήσαμε. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη σταδιακή “αποψίλωση” της παιδείας μπορούν να εξηγήσουν εν μέρει το γιατί φτάσαμε ως εδώ....
, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Όντας μια μονοθεματική κοινωνία, η ελληνική, αφού επί χρόνια επαναπαύτηκε σε μια κατάσταση στην οποία και η ίδια συνομολόγησε, με κύρια χαρακτηριστικά τη στενή σχέση με το δημόσιο τομέα και την απουσία οποιουδήποτε διαλόγου για το τι σημαίνει η Ευρώπη για τη χώρα, “βυθίστηκε” τα τελευταία δύο χρόνια σε μια ατέρμονη συζήτηση για τα αίτια της κρίσης, χωρίς όμως και πάλι να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει κατάματα τον εαυτό της και τους πραγματικούς λόγους που την οδήγησαν ως εδώ. “Εδώ και χρόνια”, σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοδωρόπουλος, “αναρωτιόμαστε σε τι μας χρησιμεύει η Ευρώπη. Εγώ όμως αντιστρέφω το ερώτημα: σε τι χρησιμεύουμε εμείς στην Ευρώπη;” Κανείς ποτέ δεν έθεσε τους λόγους για τους οποίους μπήκε η Ελλάδα στην Ευρώπη – ούτε καν στην αρχική φάση της ένταξής της – ούτε και ποτέ αναρωτηθήκαμε γιατί μας δόθηκαν όλα αυτά τα χρήματα που τόσο άτσαλα κατασπαταλήσαμε. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη σταδιακή “αποψίλωση” της παιδείας μπορούν να εξηγήσουν εν μέρει το γιατί φτάσαμε ως εδώ....
Ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής Νικηφόρος Διαμαντούρος έκανε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα επισκόπηση του ρόλου της νομοθεσίας στην Ευρώπη γενικά – πώς λειτουργεί, πως μεταρρυθμίστηκε κατά καιρούς – και του αντίστοιχου ρόλου της ελληνικής. “Η σημερινή κρίση στην Ελλάδα αναδεικνύει και το πρόβλημα της απουσίας ρυθμιστικών μέτρων” τόνισε για να εκθέσει στη συνέχεια τα τρία βασικά προβλήματα της ελληνικής νομοθεσίας: πληθωρισμός νομοθεσίας σε κάποιες περιπτώσεις, φτωχή νομοθεσία σε κάποιες άλλες και απουσία οποιασδήποτε νομοθεσίας σε πολλές άλλες. Γι’ αυτό και, όπως επεσήμανε, οι ρίζες της κρίσης είναι κατεξοχήν πολιτικές και όχι οικονομικές, κατά συνέπεια και η λύση της κρίσης στην πολιτική πρέπει να αναζητηθεί: αυτό που απαιτείται πάνω απ’ όλα είναι να χτίσουμε γέφυρες μεταξύ μας, να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας, ατομικά και συλλογικά, και να δώσουμε ένα εναλλακτικό παράδειγμα για μια διαφορετική κοινωνία.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημοσίας Διοίκησης Παναγιώτη Καρκατσούλη, ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η δημόσια διοίκηση σήμερα, όπως ανέφερε, είναι ότι, ενώ ο δημόσιος τομέας είναι καλυμμένος κατά 102% από τερματικά μηχανήματα, το ποσοστό των προσωπικών επαγγελματικών e-mails αγγίζει μόλις το 25%! Κατά τον καθηγητή, η τεράστια γραφειοκρατία και το κόστος δημιουργίας μιας επιχείρησης (τόσο το νόμιμο, όσο και το παράνομο) έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση, ενώ, όπως πιστεύει, “το σύστημα δεν έχει φτάσει ακόμη στα όριά του”.
Αξιοσημείωτες ήταν και οι παρεμβάσεις των Ευρωπαίων και Αμερικανών προσκεκλημένων του Συμποσίου, όπως ο πολιτικός αναλυτής Ανδρέας Ακάρας, ο δημοσιογράφος των New York Times Landon Thomas Jr. και ο οικονομολόγος και μέλος της EU Task Force Jens Bastian. Όπως ανέφερε ο κ. Ακάρας, πέρα από τα όποια ιδιαίτερα προβλήματα συνιστούν την ελληνική κρίση, αυτό που έχει σημασία να καταλάβουμε είναι ότι η κρίση είναι παγκόσμια. Το ίδιο γίνεται και στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, όπου ένας ολόκληρος αιώνας δημοκρατίας τίθεται υπό αμφισβήτηση λόγω της κρίσης. Η λέξη-κλειδί κατά τον κ. Ακάρα είναι η εμπιστοσύνη.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι άλλοι δύο ομιλητές με τον κ. Landon Thomas να επισημαίνει ότι, πέρα από το χρέος, το πιο τρομακτικό απ’ όλα είναι η δραματική κατάρρευση του ελληνικού ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια και τον κ. Jens Bastian να θέτει το ερώτημα ποιο είναι το κόστος τελικά του να μην λαμβάνονται μέτρα για την όλη κατάσταση.
Ο Όθων Αναστασάκης, Διευθυντή του Κέντρου Σπουδών Νοτιο-ανατολικής Ευρώπης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης είπε ότι “Χάνουμε μια ολόκληρη γενιά, τη γενιά της ανεργίας η οποία θα μπορούσε να παρέμβει καταλυτικά και να αλλάξει τη σημερινή κατάσταση, όμως λόγω των τεράστιων οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει, τίθεται ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού.” ενώ ο καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης είπε ότι “η λύση στην παρούσα φάση, αν και, υπό ομαλές συνθήκες, ελλοχεύει κάποιους κινδύνους για το κοινοβουλευτικό σύστημα, είναι η αλλαγή του εκλογικού συστήματος σε απλή αναλογική. Μόνο έτσι θα αναγκαστούν όλα τα κόμματα να συνεργαστούν μεταξύ τους και να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου