ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ένα παράδειγμα του αναχρονιστικού πλαισίου και της αντίληψης που επικρατεί στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης (και όχι μόνο), διαπιστώσαμε αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη. Το έργο του μετρό είναι ζωτικής σημασίας για την πόλη. Οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις οικοπέδων για να ολοκληρωθούν πρέπει το Δικαστήριο να ορίσει την τιμή μονάδος βάσει της οποίας υπολογίζεται το ύψος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών. Η συζήτηση της αιτήσεως προσδιορίστηκε αρχικά για τις 15 Μαίου 2012 οπότε και αναβλήθηκε λόγω των εκλογών για τις αρχές Οκτωβρίου. Λόγω όμως της αποχής των Δικαστών.....
 αναβλήθηκε εκ νέου για τα μέσα Μαρτίου του 2013. Έτσι το έργο πέφτει έξω για ενάμιση περίπου χρόνο ενώ απολύθηκαν πολλοί εργαζόμενοι. Το σύστημα λειτούργησε αυτιστικά αφού κανείς δεν εκτίμησε τις συνέπειες της καθυστέρησης.
Οι διαδικασίες απονομής της δικαιοσύνης σήμερα, δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στην ταχύτητα του βηματισμού της κοινωνίας.  Ένα αναποτελεσματικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης, με μεγάλες καθυστερήσεις και αστοχίες, αφενός υποθάλπει την ανομία και τη διαφθορά, αφετέρου δημιουργεί ένα μετέωρο και ασταθές περιβάλλον αβεβαιότητας για όποιον επιθυμεί να αναπτύξει οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα. Είναι αναγκαίος ο άμεσος εκσυγχρονισμός των διαδικασιών με βαθιές τομές, ακόμη και αν πολλές φορές θίγονται κεκτημένα. Ένα αποτελεσματικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης, ευνοεί την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, εξασφαλίζει έσοδα για το κράτος, δημιουργεί ασφάλεια συναλλαγών και εμπεδώνει το αίσθημα δικαιοσύνης στην κοινωνία.
Το κρίσιμο είναι να αντιληφθούμε ότι το πρόβλημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα δεν είναι ζήτημα «υλικοτεχνκής υποδομής» όπως πολλοί, ακόμη και Υπουργοί Δικαιοσύνης, αρέσκονται να δηλώνουν, αλλά συστημικό πρόβλημα, η αντιμετώπιση του οποίου απαιτεί αλήθειες και ανατροπές.